понедельник, 15 июня 2009 г.

Безне нәрсә өчен хөкем итәләр? Билгеле булганча, узган елның ахырында, интернетта һәм матбугаттаМилли Мәҗлес материалларын тараткан өчен билгесез затларга каршыҗинаять эше кузгатылган иде. Эш “билгесез затларга” дип ачылса да,Чаллыда, Казанда, хәтта Мәскәүдә тентүләр һәм компьютер-архивларныалып чыгып китүләр билгеле кешеләрнең өйләрендә, татар миллиоешмаларында булды, шулай ук сорау алу өчен Татарстанның күп кенәшәһәр-авылларына да барып җиттеләр. Хәзер исә Россия Федерациясеҗинаятьләр кодексының 282нче матдәсе буенча ачылган җинаять эшендә төпгаепле кеше итеп мин, ягъни, Милли Мәҗлес рәисе Фәүзия Бәйрәмовакалдым, бу материалларны үзенең “Чаллы яшьләре” газетасында бастырганжурналист Дамир Шәйхетдиновның эше аерып чыгарылды, аны да мәхкәмәкөтә. Безнең икебезне дә милләтара дошманлык тудыруда гаеплиләр. Безне нәрсә өчен, нәрсәгә нигезләп хөкем итәргә җыеналар соң –укучыларга шул турыда аңлатып китәсем килә. Әмма иң элек 2008 елның 20декабрендә Милли Мәҗлес утырышында кабул ителгән мөрәҗәгатьләргәтукталып үтәргә туры киләчәк. Ул чагында Милли Мәҗлес, Татарстанныңдәүләт суверенитеты турында Декларацияне тануны сорап, БерләшкәнМилләтләр Оешмасына, дөнья халыкларының парламентларына һәмпрезидентларына мөрәҗәгать иткән иде. “Россия хокумэтенен, ДэулэтДумасы хэм Федерация Советынын, бу тоталитар дэулэтнен Президентынын,бигрэк тэ хакимияткэ В.В.Путин килгэннэн сон, татарларга каратаачыктан-ачык урыслаштыру сэясэте алып баруларын, шул сэбэпле алга табататарларнын миллэт буларак Россия составында исэн кала алмауларынбелдерергэ мэжбурбез. Ботен Россия буенча татар мэктэплэрен мэжбурирэвештэ урыс телендэ укытуга кучеру, уз тарихи жирлэрендэ яшэучемоселман балаларына мэктэплэрдэ кочлэп праваслау динен укыту, татартелен идарэ иту, фэн, производство олкэлэреннэн хэм тормыштан этепчыгару процессы башланды, татарларга каршы бу эшлэрнен барысы даРоссия хакимияте тарафыннан планлы рэвештэ хэм максатчан алып барыла”,диелгән иде ул мөрәҗәгатьтә. Прокуратура шушы документларныэкспертизага тикшерергә биргән һәм алардан: “Бу язмаларда урысларгакаршы тискәре фикер тудырыла, алар милләтара дошманлык китерепчыгарырга мөмкин”, дигән бәя алган. Соңгы егерме ел вакыт эчендә татармилли хәрәкәте мондый мөрәҗәгатьләрне күп кабул итте, әмма беркайчанда мондый кара тавышның чыкканы юк иде. Эш нәрсәдә соң? Беренчедән, хәзер вәзгыять башка, Россиядә шовинистик диктатураурнашты, үзенең урыс булмаганнарны үтереп йөрүче“такырбаш”-скинхедлары белән ил фашизмга таба бара. Икенчедән, татароешмалары кабул иткән мөрәҗәгатьләр һәм карарлар күпчелек очрактакәгазьдә генә кала иде, алар төрле сәбәпләр аркасында тиешлеадресатларына барып җитмәделәр. Монда исә куәтле Интернет челтәре һәммилләтпәрвәр татарлар ярдәме белән, Милли Мәҗлеснең мөрәҗәгатьләре тизарада үз адресатларына барып иреште. Менә шушы хәл Россия түрәләренең,җәза органнарының җенен чыгарды, алар бар явызлыклары белән татархалкының Милли Мәҗлесе өстенә ябырылдылар. Россия һәм Татарстанның җәза органнары башта бу эшне бик тирәнгәҗибәреп, илдә дәүләт төзелешенә куркыныч тудыручы яшерен халыкараоешма барлыгын исбатларга алынганнар иде, әмма бу эшләре барыпчыкмады. Беренчедән, Милли Мәҗлес рәсми рәвештә теркәлү үткән иҗтимгыйоешма һәм ул закон нигезендә үзенең җыелышларында теләсә нинди караркабул итеп, аны теләсә кая җибәрә ала. Икенчедән, үзенең уставынигезендә Милли Мәҗлес анда язылган структураларны яңадан торгыза ала,органнар шул кадәр котырып ябышкан Милли Нәзарәт, ягъни, “Сөргендәгехөкүмәт” устав нигезендә эшли башлады. Өченчедән, алар Америка шпионыдип барган кешеләр, ягъни, кызым белән мин, гап-гади татармилләтчеләре булып чыктык. Шуңа күрә органнар хәзергә “милләтарадошманлык” картасын гына уйнатырга булдылар, әмма теләсә кайсы вакыттабезгә каршы “дәүләт җинаятьчесе”, ягъни, “государственный преступник”тамгасын сугарга әзер торуларын кисәттеләр. Һәрхәлдә, бу дәүләт үзетатар милләтенә карата җинаятьче ролендә булса да... Бу урында безне төрмәгә утыртырлык итеп экспертиза уздыргангалимнәр турында да әйтеп үтәргә кирәк, һәрхәлдә, алар өчен галим сүзеәрәм булса да. Милли Мәҗлес кабул иткән мөрәҗәгатьләрнең текстынаКазан галимнәре анализ ясаган, алырның өчесе дә урыс милләтеннән, алар– Казан дәүләт гуманитар-педагогия университеты доценты, психологияфәннәре кандидаты Фролова А.В; Казан дәүләт университеты доценты,филология фәннәре кандидаты Маркелов В.С; Казан дәүләт университетыдоценты, филология фәннәре кандидаты Виноградова Т.Ю. Күрәсез, боларарасында бер генә татар галиме дә, бер генә профессор да, бер генә фәндокторы, бер генә тарихчы да, бер генә сәясәтче-галим дә юк, әкешеләрнең язмышын хәл итәргә алынганнар! Моңа кадәрге мәхкәмәләрдә дәшушы “өчлек”нең исемнәре чагылып киткәнгә күрә, боларны органнар беләнбергә эшлиләр, дигән фикер кала. 22 биттән торган буәләк-экспертизаның үзе турында аерым хезмәт язарлык, һәм ул язылыр даәле, иншаллаһ! Галимнәр өчесе дә Милли Мәҗлес мөрәҗәгатендәге “русскийколониализм” сүзенә бик нык бәйләнгәннәр, һәрхәлдә, урысларның басыпалуын рәсми тарихчылар нәкъ шушы сүзтезмә белән билгеләсәләр дә! Бугалимнәр “урыслаштыру”, “христианлаштыру” сүзләренә дә каршы, имеш,Россия тарихында андый хәлләр булмаган, булган очракта да, бүгенгеурысларның монда катнашы юк икән! Казан алынганнан бирле урыспатшаларының указлары белән меңләгән мәчет-мәдрәсәләрнең юк ителүе,милләтнең бер өлеше көчләп чукындырылу, яңадан ислам диненә кайткантатарларны, пашта фәрманнары белән тереләй яндырып үтерүләр аларбарысы да Россиянең канлы тарихында булган һәм болар өчен праваслаучиркәве, урыс халкы әле татар халкыннан гафу үтенмәде! Алай гына датүгел, мәктәпләргә мәҗбүри рәвештә христиан динен кертеп, татарбалаларын яңача чукындыру, милли телләрне закон белән тыеп, бары тикурыс телендә генә укыта башлау бу – христианлаштыру һәм урыслаштырусәясәте түгелмени?! Әмма Милли Мәҗлес мөрәҗәгатьләренә экспертизауздырган урыс галимнәре бу күренешләрне түгел, шушыларны дөньяга ачкантатар милләтчеләрен гаепли! Алар өчесе дә бу әләкләрен урыскүзлегеннән чыгып, урысларны яклап язган, имеш, без урысларнытүбәнәйтәбез, ә татарларны күтәрәбез икән, ә шул ук вакытта алартатарларны кеше ашаучылар дип язган Мәскәүдә басылып чыккан мәктәпдәреслекләрен күрмәгәнгә салышкан! Урыс матбугаты шыплап тулган“поганый татарин”, “татарская морда” гыйбәрәләрен дә күрми алар,нацменнарны суеп йөрүче урыс фашистларын да күрми, татар мәктәпләренеңябылуына да күз йома урыс галимнәре, чөнки аларныкы бетми бит,аларныкы ябылмый! Илдә вәзгыятьнең шушындый хәвефле икәнен белә торып, ни өчен МиллиМәҗлес мондый адымга барды соң? Чөнки татар халкының да хәле гаятькуркыныч хәлдә булганга, Россиядә соңгы вакытта кабул ителгән законһәм карарларның милләтебезне юкка чыгару алдына китереп куйганга күрә,Милли Мәҗлес шушы соңгы адымга барырга мәҗбүр булды – татар халкыняклауны сорап, халыкара оешмаларга мөрәҗәгать итте. Без бу эшебез өченһич кенә дә үкенмибез, әгәр безнең бу адымыбыз Россияне урыс булмаганмилләтләр турында да кайгыртырга этәрә икән, әгәр мәгариф турындагызаконга яңадан милли компонент кире кайтарыла икән, әгәр Россия чындемократик юлга аяк баса икән, без куйган максатыбызының бер өлешенәирештек, дигән сүз, һәрхәлдә, безнең төп максатыбыз – татар халкыныңазатлыгы, Татарстанның дәүләт бәйсезлеге, чөнки без Россиядәмилләтебезнең киләчәген күрмибез. Грузиянең дәүләт бөтенелегенҗимереп, аның составында булган Көньяк Осетия һәм Абхазиянеңбәйсезлеген таныган Россия ни өчен үз составында дүрт гасыр ярымлыкколлыкта булган Татар халкының, Татарстанның дәүләт бәйсезлегентанырга теләми, киресенчә, кануни юл белән шушы мәсьәләне күтәргәнкешеләрне хөкем итәргә җыена? Нигә Косованың дәүләт бәйсезлегентаныган дөнья җәмәгатьлеге Россия золымы астында яшәргә мәҗбүр булгантатар халкының, Татарстанның фаҗигасен күрми? Моның өчен һәрвакытсугыш кирәкме икәнни соң?! Без бит үзебезнең Берләшкән МилләтләрОешмасына, дөнья халыкларына мөрәҗәгатебездә: “Татар халкы узенендэулэтчелеген кан коймыйча, демократик юл белэн, халыкара хокукнормаларына таянып торгызырга тели” дип язган идек бит! Инде ни өчен халыкара оешмаларга мондый мөрәҗәгать белән Татарстанҗитәкчелеге чыкмавына да җавап биреп үтәргә тырышыйк, чөнки аларныңкулында суверенитет турында Декларация /1990 ел, 30 август/, бәйсезлекбуенча референдум нәтиҗәләре /1992 ел, 21 март/ һәм шушыларныберкеткән Татарстанның яңа Конституциясе /1992 ел, 6 ноябрь/ бар идебит! Ә алар шушыларны тануны сорап дөньяның бер генә иленә дәмөрәҗәгать итмәделәр, милләтнең хокукларын үз вакытында халыкара яклаубелән ныгытып куймадылар, югыйсә, моның өчен Россиядә бик уңайлывакытлар бар иде бит! Чөнки Татарстан җитәкчеләре бу бәйсезлеккәүзләре дә әзер түгел иде, гомер буе Мәскәү тарафыннан билгеләп куелганҗитәкчеләргә үз шәхси бәйсезлекләре булса, шул җитте, һәм аларфорсаттан файдааланып, котырып байлык тупларга тотындылар. Ягъни, алармилләт бәйсезлеген шәхси бәйсезлеккә алыштырдылар. Татарстанның дәүләтсуверенитеты турында Декларацияне, референдум нәтиҗәләрен, хәттаКонституциянең үзен дә Мәскәү белән төзелгән Шартнамәгә алыштырдылар.Ягъни, халык күтәреп чыккан, милли зыялылар алып биргән бәйсезлектәнчигенү шулай әкеренләп, адым-адым барды, зур, изге төшенчәләр ялганкилешүләр белән каплана килде, боларга каршы чыккан хакыйкимилләтчеләр юлдан алып ташлана барды. Шуларга ирешкәч, МәскәүТатарстан түрәләренә: ”Уен бетте, абзыйлар!” диде, телебезгә каршызакон чыгарды, үзебезгә каршы җинаять эшләре ачты. Әйе, телебезне,динебезне, дәүләтчелегебезне яклаган өчен бүген безне хөкем итәләр,иртәгә исә бу җәза Татарстан түрәләренә дә килеп җитәргә мөмкин,аларны инде урлашкан өчен утыртырлар... Халыкта, “Татарстан җитәкчелеге сезнең бу хәлләрне беләме соң?”дигән сорау туарга мөмкин. Әйе, беләләр, мин үзем генә дә ТатарстанРеспубликасы Президенты Минтимер Шәймиевка бу мәсьәлә буенча икетапкыр мөрәҗәгать иттем, әмма ул бу хатларны Татарстан прокуратурасынаҗибәрде, алар исә Чаллы прокуратурасына юлладылар. Кыскасы, без кемнәрөстеннән зарланып язабыз, хатларыбыз яңадан шулар кулына килеп керде,Татарстан җитәкчелеге безне якламады, язмышыбызны җәза органнарынаботарларга тапшырды. Ә безгә карата мәхкәмә эше, чын мәгънәсендә,җәза, террор төсен алды. Гыйнвар аенда Чаллыда берьюлы дүрт кешенеңөенә, тагы дүрт оешманың офисына тентү-облава белән керделәр,архивларны, компьютерларны алдылар. Февраль енда ике кешенең, шулисәптән минем кызымның өендә берьюлы тентү-облавалар булды,архив-компьютерлар алынды, күп милләтчеләр ФСБга сорау алугачакырылды. Апрель аенда инде Мәскәүдә шул хәлләр кабатланды. Улвакытта мин бу эш буенча шаһит кына булсам да, 20 май көнне Төркиядәнкайтышлый Чаллы аэропортында мине ФСБ тоткарлады, телефоным тартыпалынды, әйберләрем тентелде һәм мине җәза органнарының сагы астында,мәҗбүри рәвештә Чаллы прокуратурасына алып киттеләр. Анда исә миңаурыс телендә генә Чаллыдан читкә чыгарга ярамау һәм минем инде җинаятькылуда шикләнелүче булуым турында карар укылды. Минем тикшерүнетатарча алып баруны сораган таләпләрем барысы да кире кагылды, ә бубит законда да каралган! Ә 29 май көнне, дүрт сәгатьлек сорау алганнансоң авырып китеп, хәлем начарайгач, мин кайтып киткәч миңа җинаятькылуда гаепле булу турында карар игълан ителгән, ул исә 3 июнь көннерәсми рәвештә бөтен Татарстанга яңгырады. Хәзер мин судны да миннәнбашка гына ясарлар һәм җинаятьче дип төрмәгә утыртып куярлар, дипуйлыйм, чөнки бөтен эшләр шуңа таба бара... Башта Шәймиевны,“Мөселманнар – террорист”, дип ышандырдылар, нәтиҗәдә, ул идарә иткәнчорда йөзләгән мөселман татар, ялган гаеп белән, төрмәләргә утыртылды.Хәзер Шәймиевны, “Татар милләтчеләре Россияне җимерергә телиләр” дипышандыралар, һәрхәлдә, милләтләргә каршы мондый фашистик алымнарыбелән Россияне алар үзләре җимерсә дә... Әмма милләт бар бит әле, кем төрмәгә утырса да, милләт калачак һәмул үз язмышын үзе хәл итәргә тиеш булачак. Әлбәттә, бернәрсәгә каршыкилмичә, Россия нәрсә таләп итсә, шуңа риза булып яшәргә дә мөмкин,һәм халыкның бер өлеше шулай эшләячәк тә. Әмма бу башта – телнең,аннан – диннең, аннан инде татар милләтенең үзенең дә бетүенә, җирйөзеннән юкка чыгуына китерәчәк. Россия инде йөзләгән милләтне шулайчәйнәп йотты, инде чират татарларга да җитте. Заманында дистәләгәнбәйсез дәүләтләр тоткан, дөньяга Атилла һәм Чыңгыз ханнар кебекҗиһангир ирләрне биргән, мең еллык тарихлы бөек мәдәният һәм әдәбияттудырган, урысларның үзләренә дә дәүләт төзеп биргән, аларга канын һәммалын биргән төрки-татарларга да юкка чыгар вакыт җитте... Россия,вампир кебек, һәрвакыт башка милләтләр хисабына яшәде, әле праваслаубайрагы астында, әле социализм идеясе белән бар дөньяны басып алыргателәде, инде ул эш барып чыкмагач, бар ярсуын үзендә яшәүче урысбулмаган халыклар өстенә юнәлдерде. Без, татарлар, бу урыс каһәренеңюлында аркылы торган беренче милләт идек, без бетсәк, башкалар бик тизавачак ... Менә шушы фаҗигане бөтен йөрәге, җаны-тәне белән аңлаган татарзыялылары, татар милләтчеләре, әлбәттә, моның белән үлгәндә дәкилешәчәк түгел иде һәм без килешмәдек тә. Безнең Россияагрессиясеннән яклау сорап халыкара оешмаларга мөрәҗәгать итүебез – уләле эшнең бер өлеше генә, төп эш барыбер үз милләтебез белән булыргатиеш. Тиз арада урыс тегермәнендә тартылып, юкка чыкмас өчен, без,татар милләтчеләре, түбәндәгеләрне тәкъдим итәбез:- Татарстан Дәүләт Советына тиз арада җыелып, Россия Федерациясенеңмилли компонентны юкка чыгарган 309нчы законын ТатарстанРеспубликасында үз көчендә түгел, дип игълан итәргә, чөнки ул канунТатарстан һәм хәтта Россия Конституцияләренә дә каршы килә;- Бу закон үз көчендә калган очракта, Татарстан халкына, бигрәк тәата-аналарга, укытучыларга, мәгариф хезмәткәрләренә һәм укучыларга аңабуйсынмаска, татар телендә укытуны элек ничек булган, шулай алыпбарырга;- Матбугат чараларында бу законның милләтебезне нинди фаҗигагәкитерәсен халыкка аңлатырга. Мәгариф турында законның 1 сентябрьдә1нче сыйныф балаларыннан гына башлануы халыкны алдамасын, чөнки шулрәвешле ун ел эчендә бер хәреф татарча белмәгән, укымаган һәм язмаганмәктәп балалары тәрбияләнеп чыгачак, моны һәркем белеп торырга тиеш.Тел китү белән, аның әдәбияте, мәдәнияте, тарихы да китә, милләт үзедә юкка чыга.- Милләтебезгә һәм динебезгә зыян китерә торган бер генә закон дататарлар тарафыннан үтәлергә тиеш түгел - барлык татар зыялылары,милли һәм дини оешмалар халыкка менә шуны аңлатырга тиешләр. Бу –гражданлык буйсынмавы, дип атала, ягъни, гражданское неповиновение. Халыкның шушылай үзен-үзе якларга көче җитәрме? Милләтнең язмышыхәл ителгәндә, татар җитәкчеләре кайсы якка басар – татар халкыняклармы, әллә безне юк итә торган Мәскәү законнарынмы? Халыкараҗәмәгатьчелек дөньяда тагы бер милләтнең – бу юлы инде татарларныңимперия золымы астында юкка чыгуларын тыныч кына карап торырмы? Төркихалыклар, мөселман илләре безне яклап үз сүзләрен әйтерме? Боларбарысы да безнең халкыбыз һәм дөнья белән ни дәрәҗәдә эшли алуыбызданда тора. Инде бар дөньяга ачыктан-ачык әйтергә кирәк – Россиядә татархалкының киләчәге юк, биредә безне урыслашу һәм христианлашу көтә,чөнки дәүләт сәясәте шулай куелган. Шуңа күрә без, татарлар, бары тикүзебезнең бәйсез дәүләтебезне торгызып кына милләт буларак исән калаалабыз. Моны һәр татар аңларга һәм һәр татар шуңа омтылырга тиеш! Безне нәрсә өчен хөкем итәләр? Безне милләтебезне саклап калырга теләгән өчен, татарныңдәүләтчелеген торгызырга теләгән өчен хөкем итәләр. Безне бу дөньяда татар булып, мөселман булып, тулы хокуклы кешебулып яшәргә теләгән өчен хөкем итәләр. Безне урыс булырга теләмәгәнөчен, аның динен алмаган өчен хөкем итәләр. Безне Россиянең чын фашистик йөзен һәм милләтләргә каршы алыпбарган мәкерле эшләрен дөньяга ачкан өчен хөкем итәләр. Без милләтара дошманлык тудырмыйбыз, киресенчә, татар халкын һәмилдәге башка милләтләрне Россия тарафыннан алып барылган шулдошманлыктан саклап калырга телибез. Без үзебезнең хаклы икәнлегебезне беләбез һәм империя мәхкәмәсендәүзебезне дә, милләтебезне дә ахыргача якларга әзербез. Фәүзия Бәйрәмова, Татар халкынын Милли Мэжлес рэисе. 2009 ел, 14 июнь.

вторник, 31 марта 2009 г.

Милли Мәҗлес турында резолюция

Милли Мәҗлес турында резолюция

Соңгы вакытта Россия Федерациясе тарафыннан илдә яшәүче урыс булмаган халыкларның хокукларын кысу, аларны милли һәм дини төсмерләр буенча эзәрлекләү көннән-көн көчәя бара. Мәгариф турындагы законнан милли төбәк компонентнын алып ташлау, Россиянең күпчелек мәктәпләрендә мөселман балаларына да мәҗбүри рәвештә христиан дине нигезләрен укыта башлау, мөселманнарны гаепсезгә төрмәләргә утырту шул хакта сөйли. Инде алда милли республикаларны бетерү, Россиядә бер милләт, бер динне генә өстен итеп калдыру турында сүзләр бара, бу хакта доктриналар төзелә, закон проектлары эшләнә. Кызганычка каршы, татар халкына, ислам диненә бу проектларда, бу доктриналарда урын каралмаган, сүз бары тик Россиядә урыс милләтенең һәм христиан диненең өстенлеге һәм хакимияте турында гына бара, калган барлык милләтләрне дә исә урыслашу һәм христианлашу көтә.
Милләтебез алдына килеп баскан шушы гаять зур куркынычны күреп һәм халкыбыз язмышы өчен җаваплылык тоеп, татар халкының Милли Мәҗлесе 2008 елның 20 декабрь көнне үзенең киңәйтелгән утырышында дөнья халыкларына һәм парламентларына Татарстанның дәүләт суверенитеты турында Декларациясен тануны сорап, мөрәҗәгать кабул итте. 2008 елның февралендә Косованың дәүләт бәйсезлеген таныган дөнья җәмәгатьчелеге, шул ук елның сентябрендә Көньяк Осетиянең һәм Абхазиянең бәйсезлеген таныган Россия Федерациясе 1990 елның 30 августында ук дәүләт суверенитеты турында Декларация кабул иткән, 1992 елның 21 мартында уздырылган референдумда күпчелек тавыш белән мөстәкыйльлекне яклаган Татарстан Республикасының да бәйсезлеген танырга, аңа үзе теләгәнчә яшәргә ирек бирергә тиешләр иде.
Әмма Россия Федерациясенең бу мәсьәләгә карашы, һәрвакыттагыча, җәза алымнарына һәм бастыруга кайтып калды. Шушы мөрәҗәгатьне кабул иткән өчен, аның интернетта таралуын сәбәп итеп, 2008 елның 26 декабрендә Милли Мәҗлес җитәкчелегенә һәм татар милли хәрәкәте активистларына каршы җинаять эше кузгатылыды, алар РФ законының 282нче статьясы, 1нче кисәге буенча “милләтара дошманлык, күралмаучылык тудыруда” шик астына алындылар. 2009 елның 4 гыйнварендә - Чаллы шәһәрендә, 10 февраль көнне Казан шәһәрендә Милли Мәҗлес җитәкчелеге һәм татар милли хәрәкәт активистлары яшәгән квартираларда һәм эш урыннарыда ФСБ хезмәткәрләре тарафыннан тентүләр уздырылды, компьютерлар һәм шәхси архивлар тартып алынды, сорау алулар үткәрелде. Бүгенге көнгә кадәр бу җинаять эше туктатылмаган, Милли Мәҗлес рәисе Фәүзия Бәйрәмованың һәм аның кызы Зөлфия Кадыйрның ФСБ алып чыгып киткән компьютерлары, шәхси архивлары кире кайтарылып бирелмәгән.
Без Татарстан һәм Россия хокук саклау органнарының Милли Мәҗлескә каршы оештырылган бу җәза акцияләрен халыкара хокук нормаларын һәм РФның үз законнарын да тупас рәвештә бозу, дип бәялибез. Милли Мәҗлес – 2004 елның 26 маеныда законлы рәвештә Татарстанда теркәлү үткән иҗтимагый оешма, РФның иҗтимагый оешмалар турындагы законның 27нче статьясы буенча, ул “җыелышлар уздыра ала, үзенең эшчәнлеге турында тоткарлыксыз рәвештә мәгълүмат тарата ала, иҗтимагый тормыштагы төрле мәсьәләләр буенча инициативалар белән чыга ала” һәм башкалар. Милли Мәҗлес закон күрсәткән шушы хокуклардан файдаланды һәм нәтиҗәсе үзенә каршы җинаять эше белән тәмамланды. Югыйсә, шушы ук закон буенча, дәүләт органнарының иҗтимагый оешмаларның эшчәнлегенә тыкшынулары тыела, 17нче статьяда бу хакта: “Вмешательство органов государственной власти и их должностных лиц в деятельность общественных объединений, равно как и вмешательство общественных объединений в деятельность органов государственной власти и их должностных лиц, не допускается”, диелгән. Ягъни, законлы рәвештә теркәлгән Милли Мәҗлес, “Иҗтимагый оешмалар турында” закон нигезендә, үзенең җыелышларында теләсә нинди документ кабул итә һәм аларны теләгән урында тарата ала, ә дәүләт органнарының аның эчке эшләренә тыкшынулары, Милли Мәҗлес җитәкчелегенә каршы җинаять эше кузгатулары, тентү һәм архивларны тартып алулар, сорау алу-допрослары үзе үк законга каршы булып тора.
Шушыларга нигезләп, без Милли Мәҗлескә һәм татар милли хәрәкәте активистларына каршы кузгатылган җинаять эшен сәяси яктан эзәрлекләү, дип бәялибез һәм бу эшне кичекмәстән туктатуны таләп итәбез. Киресенчә, татар милли хәрәкәтенә каршы җинаять эше кузгаткан, тентү һәм допрослар уздырган бу оешмалар үзләре җаваплылыкка тартылырга тиешләр. Чөнки Милли Мәҗлес – ул татар халкының милли ихтыяҗлары, хокуклары өчен көрәшә торган иҗтимагый оешма, милләтебезгә авырлык килгәндә ул дәшми кала алмый. Татар халкының дәүләт бәйсезлеге турында идеяләр 1918 елда большевиклар тарафыннан таратылган Милли Мәҗлес җыелышларында, 1992 елның февралендә яңадан торгызылган Милли Мәҗлес корылтаенда, шулай ук Бөтендөнья татар конгрессының 1992 елның 16 июнендә уздырылган беренче корылтаенда да әйтелделәр һәм шушы эчтәлекле мөрәҗәгатьләр, документлар кабул ителде. Шулай ук Татар иҗтимагый үзәгенең, “Иттифак” татар милли бәйсезлек партиясенең һәм “Азатлык” татар яшьләре берлегенең күп корылтайларында һәм җыеннарында Татарстанның дәүләт бәйсезлеген яклап, мөрәҗагатьләр кабул ителде.
Без, татар милли азатлык хәрәкәте вәкилләре, үз фикеребездә калабыз – Татарстан республикасы бәйсез дәүләт булырга тиеш, һәм татар халкы азатлыкта яшәргә хаклы!
Резолюция Татар иҗтимагый үзәгенең корылтаенда кабул ителде.
Казан, 2009 ел, 28 март.

Мөселман-татарлар турында резолюция

Мөселман-татарлар турында резолюция

Россиядә хакимияткә Путин килгәннән соң, Татарстанда һәм башка төбәкләрдә мөселманнарга каршы ачыктан-ачык дошмани сәясәт башланды. 1999 елның ахырында, газ торбасын шартлаттылар, дигән нахак бәла тагып, Кукмара районыннан 12 мөселман-татарны ун-унбиш елга төрмәгә утырттылар. 2004 елның ахырында иллеләп мөселман-татарны, Казанның мең еллыгын шартлатырга җыеналар, дип кулга алдылар һәм утызга якын кешене дистә елларга ирекләреннән мәхрүм иттеләр. Шул елларда Чаллыдан берничә мөселман-татарны, Бөгелмәдә газ торбасын шартлаттылар, дип, 25 елга төрмәгә утырттылар. Хәзер исә Казан шәһәрендә 12 мөселман-татарны, “Хисбу-тахрир”да гаепләп, Татарстанда хәлифәт төзәргә җыенганнар, дип, хөкем итеп яталар, аларны да дистә еллар төрмә тормышы көтә. Күрәсез, сонгы ун ел эчендә Татарстанда йөзгә якын мөселман ир-аты, нахак гаеп белән, ирекләреннән мәхрүм ителгән, алар барысы да безнең милләттәшләребез, дин кардәшләребез, иң актив мөселманнар иде бит!
Аларга тагылган бу гаепләүләр берсеннән-берсе абсурд, кеше ышанмаслык булса да, гарант булырга тиешле Татарстан җитәкчелеге, мөселман кардәшләрне беренче булып якларга тиешле Диния нәзарәте дәшми, җәмәгатьчелек тә бу бичараларның язмышына битраф. Ул гына да түгел, Татарстан Диния нәзарәте, ФСБ белән бергәләп, органнар үзләре үк уйлап чыгарган “Хисбу-тахрир”га каршы эшләргә карар бирде, шулай итеп, хөкем каршына баскан 12 мөселманны төрмәгә утыртырга хокук саклау органнарының кулларын чиште. Бу мөселман-татарларның гаиләләре, яшь балалары, карт ата-аналары бар бит! Инде боларны да, 37нче еллардагы кебек, Себер төрмәләре көтәмени?!
Татар милли азатлык хәрәкәте Татарстанда һәм Россиянең башка төбәкләрендә мөселман-татарларга каршы башланып киткән бу геноцид сәясәтен кискен рәвештә гаепли һәм аларның эшләрен яңадан карауны, аларны төрмәләрдән азат итүне таләп итә! Россиянең җәза органнары махсус рәвештә татар милләтенең иң актив, тәртипле, иманлы катламын юк итәргә алынды, бу хакта дөнья җәмәгатьчелегенә дә белдерер вакыт җитте! Россиянең террорга каршы дип башлаган мәкерле эшләре татарга каршы булып чыкты, бу хакта милләт тә белеп торырга тиеш! Мөселман-татарларны күрәләтә нахак гаеп белән төрмәләргә ыргытканда аларны якламаган Татарстан җитәкчелеге һәм Диния нәзарәте, дин башлыклары Аллаһ алдында, тарих каршында җавап тотачак әле, шуны онытмасыннар иде!
“Хисбу-тахрир” дип гаепләнеп хөкем каршына баскан 12 мөселманны азат итүне таләп итәбез!
Алар кичекмәстән гаиләләренә, ата-аналары, балалары янына кайтырга тиешләр.
Татар иҗтимагый үзәгенең корылтаенда кабул ителде.
2009 ел, 28 март. Казан.

Сорау алулар дәвам итә

Сорау алулар дәвам итә

31 март көнне Казан шәһәренең ФСБ бинасында Милли Мәҗлес вәкилләре Зөһрә Айсина һәм Галишан Нурәхмәттән сорау алулар булды, сорау алуны Чаллы шәһәре прокуратурасы тикшерүчесе Рөстәм Галимуллин алып барды, шулай ук Казаннан һәм Чаллыдан ФСБ хезмәткәрләре дә катнашты. Сорау алучыларны узган елның 20 декабрендә Чаллы шәһәрендә булган Милли Мәҗлес җыены, бу җыелышта кемнәр катнашуы, анда кабул ителгән документлар, аларны кем язуы һәм интернетта кем таратуы кызыксындыра, алар шулай ук Милли Мәҗлес җитәкчеләре Фәүзия Бәйрәмова һәм Вил Мирзаянов турында да сорашалар.
Сорау алулардан аңлашылганча, прокуратура Милли Мәҗлес әгъзаларына каршы башлаган җинаять эшен ябарга җыенмый, киресенчә, ФСБ кысуы буенча, татар милләтчеләренә каршы шау-шулы суд процессы оештырырга уйлыйлар. Аналитикларның әйтүе буенча, бу эш милли республикаларны бетерү алдыннан юлдан милләтчеләрне алып ташлау өчен кирәк, чөнки бәйсезлек өчен көрәшкә алар гына күтәреләчәк. Татарстан җитәкчелеге һәм татар зыялылары әлегә милләтчеләр һәм җәза органнары арасындагы бу тартышны читтән генә күзәтә, әмма эшләр болай барса, чират аларның үзләренә дә җитәргә мөмкин.
Милли Мәҗлеснең матбугат үзәге.
2009 ел, 31 март.
******************
Милли Мәҗлесне һәм мөселманнарны яклап
Татар иҗтимагый үзәгенең 28 мартта Казан шәһәрендә узган юбилей корылтаенда Милли Мәҗлесне һәм мөселман-татарларны яклап резолюцияләр кабул ителде, аларны Милли Мәҗлес рәисе Фәүзия Бәйрәмова әзерләгән иде. Анда хокук саклау органнарының иҗтимагый оешмалар эшенә тыкшынуы кискен рәвештә тәныйтьләнә, бу халыкара нормаларны һәм Россия Федерациясенең “Иҗтимагый оешалар турында” законын бозу икәнлеге кисәтелә. Алар нигезендә, рәсми рәвештә теркәлгән Милли Мәҗлес үзенең җыелышларында теләсә нинди документ кабул итә һәм аларны теләгән урында тарата ала, бу аның эчке эше булып тора һәм дәүләт органнарының аңа катнашырга хакы юк.
Шушыларга нигезләп, корлытайда катнашучылар Милли Мәҗлескә һәм татар милли азатлык хәрәкәте активистларына каршы кузгатылган җинаять эшен сәяси яктан эзәрлекләү, дип бәяләделәр һәм бу эшне кичекмәстән туктатуны таләп итеп, бертавыштан резолюция кабул иттеләр.
Мөселман-татарларны яклап кабул ителгән резолюциядә дә Россиянең җәза органнары кискен тәнкыйтьләнә, бу илдә террорга каршы башланып киткән эшнең татар милләтенә каршы юнәлдерелгән булуы ассызыклана. Резолюциядә шулай ук Путин хакимияткә килгәннән соң ун ел эчендә Татарстанда йөзгә якын мөселман-татар ир-атының нахак гаеп белән төрмәләргә утыртылуы әйтелә, аларны яклап чыкмаган өчен Татарстан җитәкчелеге һәм ФСБ белән “Хисбу-тахрир”га каршы бергәләп эшләргә карар кабул иткән Татарстан Диния нәзарәте кискен тәнкыйтьләнә. Корылтай бертавыштан бу мөселман-татарларның эшләре яңадан каралырга, алар төрмәләрдән чыгарылырга, ә “Хисбу-тахрир”да гаепләнеп суд каршына баскан милләттәшләребез акланырга тиеш, дип карар чыгарды.
Милли Мәҗлеснең матбугат үзәге.
2009 ел, 31 март.

суббота, 28 марта 2009 г.

Курултай Идель Урал

Курултай легиона Идель-Урал
На протяжении своей истории татарский народ повидал немало курултаев, все судьбоносные вопросы в жизни нации поднимались и обсуждались именно на курултаях. Со времен Чингисхана на курултаях избирались татарские ханы, заключались мирные договора, определялась государственная политика и пути дальнейшего развития нации. Даже лишившись государственности, татарский народ продолжал традицию курултаев. Так в XVIII веке решения о борьбе за национальную независимость были приняты на курултаях. А курултаи, посвященные национальному возрождению татар в начале XX века, оставили глубокий след в истории татар.
Но есть один такой курултай, который замалчивается историками и неизвестен широкой публике. Это курултай, проходивший 65 лет тому назад, 4-5 марта 1944 года в немецком городе Грайсфальд и посвященный образованию государства Идель-Урал. Кто же проводил этот курултай в самом разгаре Второй мировой войны да еще на территории Германии? Почему он связан с именем Идель-Урал и какое отношение имеет он к судьбе татарского народа? Давайте попытаемся ответить сначала на эти вопросы.
Уже в первые дни Второй мировой войны миллионы советских солдат попадают в немецкий плен, среди них немало татар и представителей других тюркских народов. Уже к концу 1941 года более 3 миллионов советских солдат находилось в плену у немцев, к концу войны их численность достигала 5 миллионов.1 Из этих пленных, находящихся в плену в различных странах Восточной Европы, начали формироваться легионы, чтобы воевать на стороне Германии. В первую очередь это были представители нерусских народов. Самыми первыми, уже в начале 1942 года были сформированы кавказские легионы, потом в течение года образовались легионы туркестанцев и представителей народов Идель-Урала. Для этого в лагерях проводилась кропотливая работа по выявлению пленников нерусских национальностей и отделению их от основной массы военнопленных. Они проходили военную подготовку, чтобы потом воевать на стороне Германии. Этот процесс продолжался до конца войны.
Несмотря на то, что выявление татарских пленных и собирание их началось уже осенью 1941 года, татарский легион сформировался только через год. Будучи тюркским народом, татары вполне могли бы участвовать в азербайджанском или туркестанском легионах, но руководство Германии решило создать отдельный легион для татар. На это были свои причины. Когда-то, во время Первой мировой войны, из татарских военнопленных, находящихся в плену у Германии, уже был сформирован батальон Азия, который в 1916 году воевал на стороне Турции. Помня это, во время Второй мировой войны многие немецкие ученые и военные чины выступили за создание отдельного татарского легиона. Среди них были профессора-тюркологи фон Менде, фон Хентиг, Йоханес Бенцинг, военные фон Зеккендорф, фон Хейгендорф и др.
Первоначально немцы смотрели на весь советский народ как на племя варваров, но постепенно, глядя на татар, изменили свое мнение к лучшему и уже с первых месяцев войны начали относиться к татарам с уважением и вниманием. В изменении мнения немцев по отношению к татарам немалую роль сыграли и татарские иммигранты Ахмет Тимер, Шафи Алмаз, Галимджан Идриси. Они уже до начала войны просветили германское руководство об истории и жизни татарского народа, готовили специальные справки и докладные для них.
«История татар в Европе насчитывает тысячелетия, - пишет Ахмет Тимер в одном из таких докладов. - Начиная с XVI века татары не прекращали освободительной борьбы против царского режима, а сегодня против большевистской России. Поэтому сегодня татары выступают на стороне Германии. Татары Германии не враги. Наоборот, чтобы бороться с большевизмом, будет целесообразней мобилизовать татар на нашей стороне.» 2
По ходу разгорания войны в Германии начало увеличиваться число людей, вдохновившихся идеей Великого Турана. Крупные ученые посвящают этой теме научные труды, где татарам дается высокая оценка. Так например, автор крупных научных трудов фон Хентинг предлагает именовать всех восточных тюрок «татарами». «Туран – это мифическая страна, Туркестан абстрактная географическая территория, в реальности не существует ни такой страны, ни такого языка, а вот татары – это реальный народ, обладающий особой духовной силой и оставивший глубокий след в истории - пишет он. -Всю территорию от Волги до Китайской стены, как на древних картах, нужно называть Татарией.»3
Другой немецкий профессор фон Менде вообще становится близким другом и защитником татар. Он еще в 1933 году защитил научную диссертацию на тему порабощения Россией других народов, а в 1936 году издал книгу о национальной освободительной борьбе тюркских народов в составе российской империи и СССР.4
Надо также отметить, что еще за несколько лет до начала войны в 1937 году фон Менде создает тюрко-татарскую библиотеку в Германии, куда при помощи нашего соотечественника Ахмета Тимера выписывались печатные издания всего тюркского мира СССР для тщательного изучения. 5 Другими словами, немцы рассматривали порабощенные тюркские народы СССР, а особенно татар, как своих союзников, и возлагали на них большие надежды.
Турция, несмотря на свой нейтралитет во Второй мировой войне, также активно интересовалась судьбой тюркских народов, находящихся в зоне боевых действий, а также положением многочисленных тюркских военнопленных. Немалую роль в этом сыграли националистические организации Турции, а также татарские общины иммигрантов, проживающих в Турции. В случае победы Германии, вопрос управления территориями, на которых проживали тюркские народы, интересовал и Турцию. Турки придерживались мнения, что в Крыму, на Кавказе, Идель-Урале, в Средней Азии тюркские народы сами должны взять управление в свои руки.
Это мнение особенно ярко выражено в трудах национального политика Турции Нури Киллигиля. В сентябре 1941 года он приезжал в Германию и встречался с госсекретарем Министерства иностранных дел Германии Эрнстом Верманном. На этой встрече он рассказал министру о положении тюркских народов СССР, об их будущей судьбе, а также о судьбе военнопленных. Нури-паша высказал мнение о необходимости формирования отдельных легионов из пленных тюрок, а также дальнейшее их использование в качестве военной силы в пантуранских проектах.6
Не исключено, что формирование тюркских легионов военнопленных было осуществлено при поддержке двух турецких генералов Али Фуад Ердена и Хусни Эмир Эркилета, которые находились в Крыму в начале октября 1941 года вместе с немецкими военными. Таким образом, с помощью татарских иммигрантов и турецких националистов был сформирован легион Идель-Урал. Гитлер издает особый приказ о формировании этого легиона 1 августа 1942 года. Кроме татар в легион были включены башкиры, а также все другие народы Поволжья, умеющие говорить на татарском языке - чуваши, мари, мордва, удмурты. По разным данным в легионе насчитывалось от 40 до 60 тысяч тюрко-татарских воинов. Среди них были и попавшие в плен татарские генералы, офицерские чины, журналисты, представители татарской интеллигенции. Несмотря на то, что легионом Идель-Урал командовали немецкие офицеры, идеология, особенно национальная и религиозная, была в руках самих татар. Все это координировалось татарским отделом при Восточном министерстве Германии. Этот отдел возглавляли наши соотечественники, сначала Ахмет Тимер, а позднее Шафи Алмаз. Необходимо также отметить, что Ахмет Тимер в 1942-43 годах лично посетив 15 концлагерей, вывел из плена до 2 тысяч татар-башкир, чувашей, мари, и спас им жизнь.7
В татарском энциклопедическом словаре говорится, что в легионе Идель-Урал было 7 военных батальонов, что легионеры были отправлены на борьбу с партизанами в Европу, Белоруссию и Украину, где большинство из них якобы перешло на сторону партизан и начало воевать против Германии. Это неправда. Большинство тюрко-татарских легионеров воевало на стороне Германии до окончания войны. Все они были задействованы в военных операциях на территории Бельгии, Франции, Голландии, Польши, Украины и Белоруссии. Поэтому зная, что некоторые легионеры переметнулись на сторону советов и жестоко карая их за это (казнь джалиловцев), германское руководство в целом было довольно работой легиона Идель-Урал. За поступок джалиловцев легион не был распущен, а его члены не были отправлены в концлагеря. Наоборот. Для тюрко-татарских легионеров были созданы все условия для жизни и работы, все их запросы, национальные и религиозные, были полностью удовлетворены.
Наш соотечественник Гариф Султан, работавший переводчиком в татарском отделе Восточного министерства, был живым свидетелем всех событий в легионе. Он и сегодня проживает в Мюнхене и поделился с нами своими воспоминаниями: « У татарских легионеров имелось 3 базы отдыха по всей Европе. Они имели право на отдых наравне с немецкими военными. Кроме этого татарский отдел при Восточном министерстве издавал для легионеров еженедельную газету «Идель-Урал», ежемесячный бюллетень «Немецко-Татарский справочник», газету «Тюркский Союз», журнал «Татарская Литература», были изданы несколько книг на татарском языке. Вся эта бурная деятельность продолжалась вплоть до конца войны. Так же у татарского легиона имелись духовой и струнный оркестры, артисты самодеятельности, свой ансамбль. По немецкому радио транслировались передачи на татарском языке. Для верующих татар были созданы все условия. Специально для татар в Германии были открыты несколько религиозные школы по подготовке мулл. Все религиозные праздники отмечались с размахом. Желающие свободно могли совершать пятикратный намаз, жить по канонам ислама. Никто им этого не запрещал.»
Так же необходимо отметить, что у легиона Идель-Урал был свой собственный марш. Перед всеми мероприятиями всегда проигрывался «Марш Тукая» Загидуллы Яруллина. Читались суры из Корана. Была у легиона и своя военная символика. На национальном знамени и на рукавах имелись нашивки с изображением стрелы и кинжала, наверху латинскими буквами было написано «Идель-Урал». С легионерами постоянно работали пропагандисты из татарского отдела, им читались лекции о татарской истории, об ущербе, нанесенном российской империей и большевизмом татарскому народу. В ходе этих лекций использовались труды Гаяза Исхакый, особенно его статьи, опубликованные в журнале «Новый Национальный Путь» в Берлине в 1930-39 годах. Эти публикации вызвали большой резонанс в печатных органах легиона и на выступлениях курултая.
Теперь, после краткого ознакомления с деятельностью легиона Идель-Урал, давайте остановимся поподробнее на историческом курултае легиона, который проходил 4-5 марта 1944 года в Германии. Курултай был организован совместно с татарским отделом Восточного министерства. В нем принимало участие множество немецких военных, ученых, представителей разных национальностей. Согласно сведениям немецких архивов, в курултае принимали участие 200 делегатов.8 Делегаты начали съезжаться на базу отдыха Даргибель со всех стран квартирования татарских легионов – Германии, Франции, Польши задолго до начала курултая, еще в конце февраля. Для проведения курултая татарам выдали самое большое здание города Грайсфальда. Его украшали флагами Идель-Урала и Германии, а также портретами национальных лидеров. Основные доклады, важные решения и резолюции были приняты в первые два дня курултая, хотя культурные мероприятия длились еще несколько дней, а приезд-отъезд гостей занял целых две недели.9 Иными словами курултай легиона Идель-Урал был проведен на государственном уровне, при отличной организации и в приподнятом духе. Немецкая идея национал-социализма была объеденена с татарской идеей национальной независимости.
Почему же этот лозунг был официально провозглашен именно в такое непростое время, именно на этом курултае? Как уже было сказано, немцы с самого начала рассматривали тюрко-татар как союзников в борьбе с русским большевизмом и не прогадали. Но после перехода советских войск в наступление и поражения немецкой армии под Сталинградом, некоторые татары, служащие в легионе и татарском отделе Восточного министерства запаниковали и в срочном порядке начали готовить себе оправдательное алиби до прихода красных. Одна группа легионеров, сегодня их называют «джалиловцами», изготовила листовки, призывающие к переходу на сторону Красной армии и попалась на них. В результате, в августе 1943 года эту группу, состоящую из татарской интеллигенции, арестовали и ровно через год, 25 августа 1944 года 11 татар были казнены на гильотине за измену Германии. Курултай «Идель Урал» был проведен еще до казни «джалиловцев». Быть может руководство татарского легиона этим шагом пыталось доказать свою верность Германии, и спася 60 тысяч тюрко-татарских легионеров от неминуемой смерти в концлагерях.
Надо также отметить, что в начале 1944 года Германия была еще очень сильна. Постоянно производилось новое оружие, второй фронт так и не открылся, и у немцев не было никакого сомнения в своей победе в этой войне. Татары, принимавшие участие и выступавшие с докладами на курултае, тоже искренне верили в победу немцев и в своем скором возвращении на родину в качестве победителей. Не надо винить их за это, как поторопились сделать некоторые татарские историки. Надо пытаться понять ту сложную ситуацию. Тюрко-татарские легионеры, даже в условиях неволи переживали за своих соотечественников, находящихся в рабстве у себя на родине. И если татарские легионеры пошли на союз с немцами ради уничтожения большевизма – значит такова была историческая необходимость.
На курултае, помимо приветствий и поздравлений, были заслушаны десять основных докладов, принято несколько резолюций и обращений. Было видно, что все выступления тщательно подготовлены. Все они посвящались таким серьезным темам, как политика, военное дело, экономика, история, национальные и религиозные проблемы, пропаганда, финансы. В каждом выступлении ключевой темой была независимость Идель-Урала и основополагающая роль Германии в достижении этой цели. Например такие выступления, как «Важность единства в национальной борьбе и ее особенности» (К.Салих), «Национальная идея и вооруженная борьба» (К.Мажит), «Наши взаимоотношения с другими народами» (Габдулла-Султан), «О пропаганде» (Ш. Нигъмати), «О создании национального фонда для союза борьбы» (Ирек эфенде), «Религия – основа национальной морали» (Габдулла эфенде), «Мы боремся вместе с Германией» (Алиев), «Почему мы боремся вместе с татарским народом» (Скобелев, представитель чувашского народа), «Три системы борьбы» (Чишмэле) – отличаются глубоким анализом ситуации, смелыми идеями и сильным духом, способным вдохновить народ на борьбу. Вполне естественно, что имена и фамилии, выступавших на курултае, даны не полностью. Это делалось, чтобы избежать преследований родственников, оставшихся на родине, сталинскими репрессивными органами.
Главным докладчиком на курултае был Шафи Алмаз, руководитель национальной организации. Он в своем напутствии затронул такие животрепещущие темы, как историческое прошлое татар, его положение сегодня и будущее. Он сделал отчет о проделанной работе легиона и татарского отдела. Но на первом плане все-равно стояла государственная независимость татарского народа.
«Мы, на протяжении столетий боролись как могли, чтобы вернуть утраченную независимость – пером, распространением идей в народе, а при возможности с оружием в руках, - говорил Шафи Алмаз. - Но сегодня нам представилась уникальная возможность реализовать идею национальной независимости на практике. Наша главная цель – освобождение татарского народа от многовекового рабства и гнета большевизма. Освобождение нашего народа возможно только при помощи силы оружия. И мы сегодня небезоружны, это оружие нам дал народ великой Германии… Мы, восставшие с оружием в руках против большевизма, должны в едином порыве сплотиться вокруг нашей национальной организации и, будучи едины душой и телом, завершить это святое дело – дело освобождения родного народа из рабства. Победа Германии в этой войне принесет независимость нашему народу. Поэтому, у нас нет иного пути, как совместная борьба плечом к плечу с немецким народом до победного конца.»10
Участники курултая единогласно поддерживают эту идею, согласившись, что только с помощью Германии возможна победа над Россией и достижение независимости. Шигап Нигъмати в своем докладе «О пропаганде» еще больше развивает эту тему:
«Необходимо объяснить нашему народу по обеим сторонам баррикад, что в своей освободительной борьбе мы должны опираться на великий народ Германии. Победа Германии – значит наша победа, поражение Германии будет означать наше поражение. Только победа немецкого оружия обеспечит нам достижение цели. Поэтому, на каких фронтах бы мы не воевали, против каких-только врагов Германии мы не сражались – все это делается во имя великой цели, во имя освобождения татарского народа. Это надо объяснить татарскому народу. Отношение татарского народа к другим национальностям должно быть открытым.»11
Другой докладчик Ирек эфенди, выступавший с докладом «О создании национального фонда для союза борьбы» также призывает использовать возможность поддержки немецкого народа в достижении независимости: «Сегодня мы должны проявить неимоверную активность для организации и консолидации татарского народа, разрозненного из-за многовековых общественно-политических проблем. Мы должны собрать весь татарский народ под знаменем независимости Идель-Урала, воспользоваться помощью немецкого народа в нашей борьбе за независимость, и добиться цели ради которой татарский народ боролся на протяжении 400 лет». 12
Позднее некоторые ученые поторопились обвинить этих татар за недальновидность, за их одержимое желание, даже в условиях плена, бороться за независимость татарского народа. Дескать, они должны были предвидеть поражение Германии в войне. Татарский историк Искандер Гилязов, собравший огромный архив и материалов тех событий, и подробно изучивший эту тему, называет этот проект «авантюрой». Он обвиняет татар, поверивших в победу Германии, в политической близорукости. «Германия, даже в случае победы над СССР, не была заинтересована в предоставлении тюркским народам независимости», - пишет он. 13
Писатель Рафаэль Мустафин в своей оценке курултая в Грайсфальде также разделяет эту точку зрения. Он обвиняет татар в «дележе портфелей», издевательски отзывается о руководителе организации и татарском патриоте Шафи Алмазе и его соратниках: «Наконец-то они оформились в «настоящий» национальный комитет – нечто иммигрантского правительства», - пишет он в своей статье «Идель-Урал: взгляд из Германии». 14
Надо отметить, что в татарской печати больше почти не было публикаций об этом курултае. А ведь на нем поднимались очень важные темы, были приняты серьезные решения, чувствовалась профессиональная организационная подготовка. Но самое главное – на этом курултае татарские легионеры и иммигранты провозгласили образование независимого татарского государства Идель-Урал! Татарские мужчины, даже в условиях неволи, пусть даже войдя в союз с Гитлером, приняли решение идти на освобождение своей родины, Идель-Урала от тирании русского большевизма! Может поэтому в советской прессе этот курултай освещался только с отрицательной стороны, и сегодня прослеживается такое же отношение к этому важному историческому событию. ФСБ цепко держит эту тему под своим контролем, разрешая только своим «благонадежным» людям работать с материалами. Поэтому, они всячески пытаются заглушить альтернативное мнение о тех событиях и не дать правде выйти в свет.
Вывод русских и татарских ученых о том, что «в этом курултае не принимали участие высшие немецкие чины», что «немцы не обещали татарам государства», что «даже в случае победы татарам не на что было рассчитывать», не соответствуют действительности. На курултае Идель-Урал присутствовали и выступали с докладами и немецкие генералы и учены-профессора. Так например, один из командиров легиона генерал-майор фон Хейгендорф в своем выступлении говорит о немецко-татарской дружбе на все времена, что только в совместной борьбе можно будет победить большевиков, и что татары рано или поздно обретут независимость: «Я верю, что этот курултай укрепит германо-татарскую дружбу, совместные проекты, что вновь созданный союз национальной борьбы вдохнет воинственный дух в татарских легионеров. Но не стоит забывать, что только при победе Германии татарский народ ждет счастливое будущее, - говорил он в своем выступлении. - После этого нашим друзьям с Идель-Урала предоставится возможность возвращения на свою родину, к своим семьям, освобожденным, с помощью военной мощи Германии, от ига большевизма. Сейчас, во время войны мы, как братья, стоим плечом к плечу, но и, когда закончится война, дружба между Германией и татарским народом будет продолжаться».15
Знавший народы Идель-Урала, особенно татар еще со времен Первой мировой войны, руководитель легиона фон Зеккендорф дважды выступил на курултае, дал высокую оценку татарской нации и предрек татарам большое будущее: «Ваше самое большое желание – вернуться на родину и построить новую жизнь по своим законам. Но пока до этого еще очень далеко, вам предстоит долгий и трудный путь. На вашем пути стоит вооруженная до зубов большевистская орда. Поэтому, вам самим придется завоевывать независимость, вести неустанную борьбу против своих заклятых врагов. Татарский народ – толковый народ. Храбрые сыны татарского народа в состоянии преодолеть любое препятствие на своем пути. Поэтому, я особенно рад тому, что мне выпала честь быть командиром тюрко-татарских легионеров, взявших в руки оружие ради освобождения своей родины. С каждым днем крепнет дружба между немецкими командирами и легионерами. Укрепление двусторонней дружбы лежит в основе нашей будущей победы».16
Другие немецкие военные и ученые, выступавшие на курултае, а это шеф татарского отдела адвокат Унглаубе, командир колоннефюрернгштада Оберст Бюллер, профессор фон Менде, другие дали высокую оценку татарскому народу, легиону Идель-Урал, сказав, что Германия обязательно окажет помощь в освобождении татарского народа из рабства. И надо признать, что немцы до конца войны держали свое слово. Тем тюрко-татарам, оставшимся на стороне ФРГ была оказана всяческая помощь, их архивы хранятся и по сей день, документы событий тех дней тщательно изучаются.
На курултае также выступали представители родственных тюркских народов – крымские татары и туркестанцы, также призывая к совместной борьбе против большевизма: «При поддержке Германии, с оружием в руках мы боремся за свою независимость, за национальную идею, за национальное государство, - говорили они. -Если бы на фронте и в рабочих батальонах не было помощи Германии, не протяни она нам руку помощи, мы не смогли бы достичь успеха на пути национального строительства. Мы, туркестанцы и вы, наши кровные братья, татары Идель-Урала, стоя в одном строю с немцами, продолжаем борьбу за торжество наших идей. Как бы не пытались наши враги, московские империалисты, разъединить народы Туркестана и Идель-Урала, им это никогда не удастся!» 17
Как уже было сказано, курултай принял важные для татарской нации военно-политические решения, обращения и резолюции, занялся организационными вопросами. Также на основе решения курултая была создана организация «Союз борьбы за независимость тюрко-татар Идель-Урала», лидером которой был избран Шафи Алмаз. На этом курултае был также создан национальный фонд, который работал до конца войны и помогал материально тюрко-татарским соотечественникам, нуждающимся в помощи. Несмотря на то, что программа новой политической организации и не была до конца разработана, в решениях, принятых курултаем отчетливо видны намерения и средства достижения цели:
«Сегодня представилась самая подходящая возможность для достижения независимости татарского народа, - говорится в них. - Потому что народы всей Европы под руководством великой Германии ведут борьбу против общего врага – большевизма, борются за установление нового порядка, основанного на национальной свободе. Очевидно, что только после искоренения большевизма сможет осуществиться наша мечта – национальная независимость. Поэтому, народы Идель-Урала, находящиеся по эту линию фронта, не раздумывая, присоединились к борцам с большевизмом, чтобы осуществить свою национальную идею».18
Из решений курултая отчетливо видны цели и средства их достижения новой организации. В них указываются пути решения политических, общественных, экономических, культурных, религиозных проблем в жизни нации. В этом решении все подземные недра, природные богатства и ископаемые провозглашаются достоянием народа, говорится, что при решении всех проблем должны прежде всего учитываться интересы народа. Курултай также постановил способствовать развитию национальной культуры, сохранению чистоты татарского языка, защите свободы вероисповедания законами государства. Курултай уделил большое внимание подготовке национальных кадров, говорилось о необходимости поиска талантливых татар по всему миру, оказания им господдержки и создания благоприятных условий для творчества и службе на благо татарской нации. Татарские мужи, даже в условиях плена заботились о судьбе нации, о ее будущем, принимали решении, актуальные и по сей день. А сегодняшнее татарское руководство, живущее на свободе, делает все, чтобы сохранить рабское существование своего народа…
Особенно впечатляет резолюция курултая «Обращение ко всем тюрко-татарским народам, проживающим на исторической родине». В этом документе говорится о великой, трагичной истории татарского народа, о том, как русское самодержавие и большевизм поработили татарский народ, татарские легионеры в очередной раз призывают татарский народ к борьбе за независимость:
«Дорогие соотечественники! - говорится в историческом обращении. -Многовековая борьба татарского народа за независимость, целью которой является свободная страна, национальное татарское государство, сможет осуществиться только при падении вероломной системы большевизма. Идея о нашей независимости, о создании суверенного государства Идель-Урал, наша национальная организация были признаны всеми странами Европы. Не забывайте, друзья! Счастье нашего народа, его независимость сможет осуществиться только после свержения большевизма. Не проливайте свою кровь за большевиков, поработивши наш народ! Поэтому, мы призываем вас, наших братьев на борьбу с большевизмом, на завоевание национальной независимости. Свобода, благосостояние, светлое будущее у нас будет только при собственном независимом , национальном государстве Идель-Урал.»19
Курултай также выступает с отдельным обращением к легионерам Идель-Урал. Так как татарские легионеры, воевавшие на стороне Германии по всей Восточной Европе, должны были понять, во имя чего они воют: «Уважаемые легионеры! В ваши сильные руки была вверена судьба и счастливое будущее нашего народа, - говорится в этом обращении. - Германия хорошо поняла наше твердое намерение участвовать в совместной борьбе против общего врага и желание построить счастливую жизнь для своего народа. Оказав нам высокое доверие и видя в нас своего союзника, Германия дала нам возможность осуществить нашу давнюю мечту и всячески поддержала нас…Так давайте же укрепим нашу силу, соберемся под национальным знаменем и сплотим наши ряды! Будем же верны данной клятве, держите крепко оружие в своих руках и сражайтесь до полной победы над врагом, до полного его уничтожения и будем сражаться до достижения независимости!»20
Татарские легионеры остаются верными данной клятве и с оружием в руках борются за освобождение своей родины от врага. Настолько велико было стремление татарских мужей к свободе, к восстановлению утраченной независимости, что они ринулись с помощью Гитлера рвать оковы 400-летнего рабства. Все они пали смертью храбрых за независимость Идель-Урала. Все они прекрасно понимали, что им больше никогда не предоставится такая возможность, поэтому старались воспользоваться этим последним шансом. Разве можно винить их за это? Чтобы однозначно ответить на этот вопрос, надо самому прожить в рабстве 400 лет, быть свидетелем уничтожения своего народа чужими завоевателями, нужно быть просто татарином, утратившим свое государство….
В конце войны, большинство тюрко-татарских легионеров попадает в плен к американцам, а те, согласно ялтинским соглашениям, передают этих пленных прямо в руки Сталину. Таким образом, большинство этих татар уничтожается еще по пути на родину, оставшиеся в живых были отправлены в концлагеря, только очень немногие смогли вырваться из этого ада. Те легионеры, которые остались на стороне Федеративной Германии, обосновались на новой родине, другая часть разъехалась по миру, переехала жить в Америку, Турцию, Финляндию, но им уже никогда не суждено было вернуться в родной Идель-Урал.
В заключении надо отметить, что курултай Идель-Урал, прошедший в 1944 году в Германии был самым хорошо организованным с военной, политической, и идеологической точки зрения курултаем татарской иммиграции. Татарские мужи знали, что делают. На этом курултае они провозгласили независимость государства Идель-Урал и подготовили программу развития татарской нации в условиях нового миропорядка. Это означало сегодняшний Европейский Союз. Татарские легионеры хотели видеть независимое татарское государство в составе объединенной Европы, и взяли в руки оружие, чтобы осуществить этот проект.
Так же надо отметить, что несмотря на все уговоры, татарские легионеры не присоединились к так-называемой «Русской освободительной армии» генерала Власова, так как они прекрасно понимали, что русские никогда по своей воле не дадут татарам независимость. Татарские иммигранты также прекрасно понимали, что большевизм временное явление, что основной причиной татарской неволи являются русские колонизаторы, поэтому они не желали иметь никаких общих дел с ними. Татары до конца оставались верны идее возрождения собственного независимого татарского государства.
К сожалению, только немногим знакома эта страница татарской истории, страница борьбы за национальную независимость. Она умышленно замалчивается или преподносится в искаженном виде. Это по причине того, что сегодня все те, кто сражался на стороне гитлеровской Германии и сотрудничал с ними, принято считать преступниками и предателями. Их всех рассматривают только с негативной стороны. Мы категорически не согласны с такой оценкой действий наших соотечественников, которые даже в условиях плена нашли возможность бороться за независимость татарского народа. Для нас они не предатели, а национальные герои, шедшие в огонь ради счастливого будущего своего народа!
Если сегодня Милли Меджлис обратился к мировому сообществу с просьбой о признании независимости татарского народа – это и есть продолжение той самой борьбы за независимость! И эта борьба будет продолжаться до победного конца, до полной независимости татарского народа!
Фаузия Байрамова
Председатель Милли Меджлиса Татарского Народа

14 марта, 2009.

воскресенье, 1 марта 2009 г.

Что случилось с тобой, татарский народ?

Фаузия БАЙРАМОВА
Что случилось с тобой, татарский народ?

Вот и ввели русское обучение и в татарских деревнях Татарстана. Это, наверное, и есть начало того, что печально предрекал Гаяз Исхаки - инкыйраз, или начало исчезновения татар как нации. Можно было бы списать все на так называемую "оптимизацию" и постоянное давление со стороны российских властей, но, к сожалению, суть трагедии лежит намного глубже. Трагедия состоит в том, что татары сами не хотят обучать своих детей на родном татарском языке. Родители сами собственноручно отправляют своих детей в русские школы в соседних деревнях, сопротивляются открытию татарских классов, даже при наличии возможности отказываются обучать своих детей на татарском. Раньше такая тенденция наблюдалась только в больших городах и за пределами Татарстана, на это имелись свои причины. Но теперь, когда в чисто татарских деревнях в татарских школах переходят на сплошное русское обучение - это крах татарского образования, это начало конца. В газете "Ватаным Татарстан" 4 ноября была опубликована статья "Почему закрываются татарские классы?". Эта статья окончательно подтвердила мои тревожные мысли по поводу русификации татарских школ. Оказывается, татары в деревнях очень даже не прочь обучать своих детей на русском! Речь идет об исконно татарском Арском районе, о крае, подарившем татарскому народу таких писателей, как Габдулла Тукай, Сибгат Хаким, Мухаммад Махдиев, Гариф Ахунов, Рафаил Тухватуллин! Родители из близлежащих татарских деревень приводят своих детей учиться в село Старое Чурилино, где обучение ведется на русском языке, а татарские классы здесь позакрывали из-за отсутствия учеников. При желании всех этих детей, ставших жертвами оптимизации, можно было бы отправить учиться в татарскую школу или гимназию в Арск, но родители выбрали легкий путь решения проблемы - поменяли язык детей. В статье говорится, что несмотря на то что в деревне Штари имеется татарская начальная школа, местный библиотекарь Раиля Газизова водит своего сына в село Старое Чурилино в русский класс. Другие родители также с легкостью пожертвовали татарским языком, по собственному желанию лишив своих детей возможности обучения на татарском языке. Эти родители, а также работники просвещения ошибочно считают, что для ребенка вполне достаточно двух-трех часов татарского языка как предмета в школе и общения на татарском в домашнем кругу. Но для того чтобы ребенок сформировался как полноценная татарская личность, чтобы он умел читать-писать, творить и выступать с трибуны на татарском языке, преподавания татарского языка, как иностранного, всего пару часов в неделю - недостаточно! Много путешествуя по татарским областям, я собственными глазами видела горькие последствия незнания родного языка. И в Зауралье, и в Сибири, и во множестве других областей, где проживают татары, не только молодежь, но и среднее поколение сегодня не в состоянии прочесть даже одну книгу на татарском языке, читая по слогам, они не в состоянии понять смысл прочитанного, поэтому от нас они всегда просят книги на русском языке. О том, что эта обрусевшая татарская молодежь сможет сотворить какое-либо произведение на татарском языке, не может быть и речи. Человек думает и творит на том языке, на котором он получил образование. Если проанализировать ситуацию - за последние 50 лет из татар, проживающих за пределами Татарстана, не вышло ни одного выдающегося писателя или историка, творящего на родном языке. Остались одни старики, издающие мемуары. А ведь не стоит забывать, что с уходом родного языка постепенно сойдет на нет все - национальная литература, культура, искусство, ибо все это напрямую связано с родным языком. Как уже было сказано, ребенок, получивший образование на русском или английском языках, не в состоянии творить на родном языке, это значит, что в будущем вся татарская литература будет в переводе. И даже для постановок переводов татарской литературы не останется национальных кадров, для этого придется приглашать чужих специалистов или собственных манкуртов, ничего не понимающих в татарской душе (мон) и менталитете. Этот процесс уже начался. Посмотрите, что творится на "Золотом Минбаре". Толпы иностранцев, а также так называемых "татар", людей с татарскими фамилиями, ни слова не знающих на татарском, наперегонки толкаются на красных дорожках, чтобы заполучить вожделенные нефтедоллары Татарстана. В то время как у самих татар может случиться так, что не останется ни одного человека, способного написать стих, создать музыку на татарском языке; выйдя на сцену, сыграть пьесу или спеть песню на татарском языке. Уже сегодня по пальцам можно счесть людей, способных в телеэфире без запинки провести передачу на чистом татарском языке! Интересно, задумываются ли об этом те татарские женщины, которые собственноручно приводят своих детей в русские классы? Задумываются ли они о том, что они также вносят свою лепту в вымирание нации? После исчезновения национальных школ нас подстерегает еще большая угроза -это православие. До этого мы еще как-то могли противостоять введению основ православия в школах, ссылаясь на нашу национальную особенность, а в русской школе, в русской системе образования кто нас будет слушать? За пределами Татарстана, особенно в Сибири, этот кошмар уже начался. В школах, где обучение ведется только на русском языке, несмотря на то что большинство учеников - татары, уже введены основы православия. Родители, из-за оптимизации вынужденные отправить своих детей в соседние русские села, не могут ничего сказать в свою защиту, так как и в своих родных деревнях их дети обучались на русском. Как видите, потеря языка может со временем привести и к потере религии. А ведь язык и религия - это сокровища, завещание, данные нам от Аллаха, и мы обязаны хранить их вплоть до Судного дня. При утрате этих сокровищ нас уже в этом мире ожидает кара. Через чужой язык, чужую культуру в народ входят чуждые элементы, чуждые правила поведения. Народ постепенно начинает отходить от своих корней, превращаясь или в представителя чужой нации или в манкурта. Этим летом, прочитав в пятом номере газеты "Татарские новости", во вкладыше "Миллият" статью "Кому нужен татарский язык?", я чуть было не лишилась дара речи. Руководитель фольклорного центра при Министерстве культуры Татарстана Фанзия Джаухарова так высказалась на заседании "круглого стола": "В начале XX столетия татары, открыв многочисленные медресе и школы, нашли способы повысить и применить свой интеллектуальный потенциал. Но сегодня татарский язык не в состоянии удовлетворить запросы интеллектуально развитых людей. Оба моих ребенка учатся в русских гимназиях, но дома мы говорим на татарском. Я хочу, чтобы мои дети развивались в интеллектуальном плане, а это в татарских школах поставлено не очень высоко". Если чиновник, работающий в государственных структурах Татарстана, так пренебрежительно отзывается о татарском языке и татарских школах, что остается ждать от татарских женщин из деревень, отдающих своих детей в русские школы? Свой отклик на эту статью я отправила в редакцию "Миллият" уже 16 июня, но его так и не опубликовали. А ведь вся татарская творческая интеллигенция должна была подняться против такого вражеского выпада в адрес татарского языка и татарских школ! Но нет, все они вместе с этой госслужащей все лето пели и плясали на сабантуях, проводили "круглые столы", оставив без внимания самое главное - ее оскорбительные слова в адрес татарского языка. Значит, они разделяют эту точку зрения. Сейчас и в татарских деревнях нач али обучать детей на русском языке, как говорил Горбачев, "процесс пошел", и у татар вряд ли найдутся силы остановить этот разрушительный процесс. Когда снесли гостиничные номера "Булгар", в которых жил Тукай, начались жалобные стенания и проклятия, но дело было уже сделано. Но ведь все на протяжении многих лет проходили мимо этого развалившегося здания, и было ясно, что дело идет к сносу, но никто не предпринял никаких конкретных мер. Точно такая же ситуация сегодня и с татарским языком и татарскими школами. Подобно номерам "Булгар" они находятся в процессе исчезновения, все это видят, многие внесли свой вклад в ускорение процесса разрушения, но никто пальцем о палец не ударит, чтобы хоть как-то сохранить то, что еще есть. А ведь у нас, хоть и на бумаге, есть свое собственное государство -Республика Татарстан, есть министерства и ведомства, несущие ответственность, есть армия чиновников, получающая зарплату за решение подобных проблем! Так поч ему же никто из них не бросается на борьбу за сохранение татарского языка и татарских школ, а спокойно наблюдает со стороны за вымиранием нации? Как видно из статьи в газете "Ватаным Татарстан", им также выгоднее плыть по течению, бросив собственный народ в русскую пучину. "Пусть каждый родитель сам решает, на каком языке будет обучаться его ребенок", -вторит в такт руководитель отдела по усовершенствованию национального образования Министерства науки и образования Раиф Зинатуллин. Очень легкий путь и простой ответ нашел наш глава по "усовершенствованию", а скорее по "уничтожению" национального образования! Кстати, почему никто не спрашивает у русских родителей, на каком языке предпочли бы они обучать своих детей? Ответ заведомо ясен - не только в Татарстане, но даже в Прибалтике и Америке русские хотят обучать своих детей только в русских школах! А что делаешь ты, татарский народ? Во имя чего приносишь ты в жертву свое будущее, родной язык своих детей? Когда, на каком этапе сломался наш народ? Как и когда охладел он к своему родному языку? Ведь наши предки на протяжении столетий боролись, воевали, проливали кровь лишь с одной целью - во имя сохранения татарской нации, татарского языка, религии ислам. И вот сейчас, когда мы почти всего этого достигли, кто посмел ставить под удар будущее нации, рискуя оросить татарский язык под жернова истории? Народ сам добровольно идет на это! Может ли быть более тяжкое преступление в судьбе целой нации? Почему отцы нации, люди, несущие ответственность за судьбу народа, с такой легкостью идут на поводу этих неграмотных баб и татар-рабов? В старину татар, предавших свои язык и религию, сородичи привязывали к столбу позора, общество отрекалось от них и изгоняло из своей жизни. Неужели и нам придется прибегнуть к таким крайним мерам - разоблачить предателей нации и изгнать из жизни общества? Каждое преступление предусматривает наказание. Наказание за измену нации - изгнание манкуртов всех мастей из жизни татарского общества и объявление им бойкота во всех сферах деятельности. А не то они сами изживут со свету наш родной татарский язык, наши школы и в конечном счете и сам татарский народ. Мы не должны и не можем допустить этого._________________

суббота, 28 февраля 2009 г.

Президенту РТ М.Ш.ШАЙМИЕВУ ПОЛИТИЧЕСКОЕ ЗАЯВЛЕНИЕ

ПОЛИТИЧЕСКОЕ ЗАЯВЛЕНИЕ (текст от Фаузии Байрамовой)Президенту РТ М.Ш.ШАЙМИЕВУ Прокурору РТ К.Ф.АМИРОВУ Уполномоченному по правам человека по РТ Р.Г.ВАГИЗОВУ Правозащитным организациям, СМИ
26 декабря 2008 года было возбуждено уголовное дело №198651 в отношении неустановленных лиц по признакам состава преступления, предусмотренного частью 1 статьи 282 УК РФ, разместивших в Интернете обращение Милли Меджлиса татарского народа о признании Декларации о государственном суверенитете Республики Татарстан от 30.08.90 г., подкрепленного итогами всенародного референдума по РТ в марте 1992 года. По предположениям сотрудников ФСБ и органов следствия такие действия этих неустановленных лиц направлены на возбуждение вражды по национальному признаку. Оказывается, согласно каким-то психологическим исследованиям обращение может повлечь за собой возбуждение национальной вражды и нетерпимости. Напрашивается вопрос: какие психологические исследования и на ком они проводились? На сотрудниках ФСБ? Где шкала измерения этого «может» и кто его определяет? Вся чушь этого необоснованного постановления заключается в том, что, во-первых, размещают материалы в сети интернет владельцы сайтов, имеющие к ним технический доступ, а не «неустановленные лица». Во-вторых, обращение Милли Меджлиса, законно регистрированной организации, направлено конкретно к определенным международным организациям и руководителям государственных органов стран мира, в том числе и Российской Федерации. Тем более что содержание обращения не направлено на разжигание вражды и неприязни, а в основном состоит из констатации фактов, которые никак не подпадают под действие инкриминируемой статьи. В-третьих, основанием обращения Милли Меджлиса является озабоченность тотальным наступлением российского руководства на права и свободы татарского народа, которые, кстати, защищены и гарантированы Конституцией самой РФ. В этот черный список можно внести: запрещение пользоваться татарам латинским алфавитом, получать образование на родном языке, выбирать своего президента, ущемление свободы слова и вероисповедания, в том числе свободного обращения в любые международные правовые организации. Главным законным основанием обращения является признание РФ государственной независимости двух грузинских регионов: Абхазии и Южной Осетии. По утверждению президента РФ все это соответствует международным правовым нормам. Вновь возникает вопрос: чем хуже 7,5 млн. татарский народ, нежели 70 тыс. южноосетинский? Зачем двуличничать российскому руководству и не исполнить волю народа Татарстана, выраженного в референдуме, итогов которого, как и Декларацию о государственном суверенитете Республике Татарстан до сих пор никто не отменял. В-четвертых, международные пакты, подписанные Россией, устанавливают право народов на самоопределение и являются юридически обязывающими документами.Данное постановление о возбуждении уголовного дела, в связи с этим производство обысков в квартирах лидеров и активистов национального движения (лидера татарского народа, писательницы, кандидата исторических наук, члена исполкома Всемирного конгресса татар Фаузии Байрамовой, зам. председателя Милли Меджлиса Фаика Тазиева, председателя Союза татарской молодежи и редактора газеты «Чаллы яшьлэре» Дамира Шайхутдинова, активиста Зиннура Аглиуллина), а также офисах татарских национальных фондах «Нигез», «Историко-культурное наследие», общественно-политического движения «Милли йорт» татарского народа, и их допросы являются не уголовным, а политическим преследованием за борьбу за права и свободы татарского народа и направлено на окончательную ликвидацию национальных институтов гражданского общества. Обращаясь к Вам, мы требуем, чтобы незамедлительно прекратилась эта политическая вакханалия, и оставили в покое лидеров и активистов национального движения и татарские национальные организации.
Милли Меджлис татарского народа 14.01.09

вторник, 10 февраля 2009 г.

Последние новости о преследованиях властями в РТ членов Милли Меджлиса

Срочное сообщение!
Сегодня, 10 февраля, в 8 часов утра в Казане сотрудники ФСБ при свидетелях провели обыск в квартире Зульфии Кадир. Они изъяли у нее ноутбук /компьютер/ и некоторые материалы. Сегодня с ней состоится допрос следователя прокуратуры. Зульфия Кадир идет как свидетель по делу Милли Меджлис, она дочь председателя Милли Меджлиса Фаузии Байрамовой

-------------------------------------------------------------------------------
Ассалэмегалэйкум!

Вам пишет депутат Милли Меджлиса от Алексеевского района, Ривгать Шамсутдин. Я хочу поведать вам историю о том, как меня преследует ФСБ, по несуществующему уголовному делу. Вокруг меня события развивались следующим образом:
20 декабря. Я участвовал в собрании Милли Меджлиса .
25 декабря. Ко мне домой пришел сотрудник Чистопольского отд. ФСБ, и взял «объяснительную», о моем участии в Милли Меджлисе - На каком основании?!
5 января. Позвонили из Чистопольского отд. ФСБ, попросили приехать в отдел. На мой вопрос: «- По какому уголовному делу?», они затруднились ответить. Я ответил отказом на это предложение.
15 января. Сотрудник Чистопольского отд. ФСБ явился ко мне домой и передал мне повестку с вызовом на допрос 16 января 2009г. в 16.00 в Чистопольское отд. ФСБ, в качестве свидетеля. В повестке не было указано по какому уголовному делу меня вызывают!
16 января. В связи с обострением хронической болезни, из-за переживаний по поводу преследования, я оказался в больнице.
19 января. Мне домой позвонил сотрудник Чистопольского отд. ФСБ и выяснял причину неявки на допрос. Жена ответила, что я нахожусь в Алексеевском ЦРБ, на лечении.
21 января. Мне домой позвонил сотрудник Чистопольского отд. ФСБ, и объяснил, что при выписке из больницы я должен взять справку о том, что находился на лечении.
27 января. Вечером, после захода солнца, домой пришел сотрудник Чистопольского отд. ФСБ, но дома никого не оказалось (я в больнице, жена на работе). После чего он зашел к соседям и спросил, где мы в настоящее время находимся.
29 января. С утра домой приехал сотрудник Чистопольского отд. ФСБ и требовал от жены написать «объяснительную» о моем местонахождении, жена сказала, что я в больнице на лечении и отказалась писать.
30 января. Я выписался из больницы, т.к. не было результатов лечения. Взял справку о том, что находился на лечении и отправил по почте в Чистопольское отд. ФСБ.
К моему удивлению за эти 15 дней, что я лечился в больнице, ко мне не явился ни один сотрудник ФСБ с вопросами, хотя им было известно о моем местонахождении.
Заехав домой ненадолго, я уехал в Казань для дальнейшего лечения.
Через несколько дней опять вечером после захода солнца домой приехал сотрудник Чистопольского отд. ФСБ, нас дома не оказалось, и опять стучался к соседям. После чего он поехал к родственникам и настаивал на подписании ими повестки о вызове на допрос, адресованную мне. На что он получил отказ и уехал.
На следующий день сутра приехали домой, жена была дома, с нее потребовали и взяли «объяснительную» о местонахождении детей. На каком основании?! Оставили повестку с вызовом на допрос.
P.S. Вот так наши «доблестные правоохранительные органы» борются с:
- Коррупцией;
- Бандитизмом;
- Наркоманией;
- Проституцией.
08.02.2009г. Ривгать Гайнутдин улы Шамсутдин

суббота, 3 января 2009 г.

Яшәү белән бетү арасында...

Яшәү белән бетү арасында... 
 


  Кризис сүзенең татарчага төгәл тәрҗемәсе юк, әмма аны мәгънәви яктан аңлатырга була. Кризис – эшнең начар тәмамлануы, алга таба болай дәвам итә алмавы, дигән сүз, ул сәяси, икътисадый, рухи өлкәләрдә дә булырга мөмкин. Сәяси кризис булганда, гадәттә яңа сайлаулар уздыралар, хакимият алмашына, ил белән яңа җитәкчелек идарђ итә башлый. Әмма сәяси кризисның революцияләргә китергән очраклары да шактый, монда инде хәтта системалар да алмашына. Россиядә узган гасырда булган революцияләр, капитализмныэ социализмга, соңгысының яңадан капитализмга алышынуы шул хакта сөйли. 

  Икътисадый кризис исә илдә финанас мәсьәләләренең дөрес хәл ителмәвеннән, банкларның, биржаларның һәм аерым байларның, монополистларның бары тик талау сәясәте алып баруыннан килеп туа. Әмма талауның да чиге була, һәм хәрамга, гаделсезлеккә корылган бу система көннәрдән бер көнне үз капкынына үзе төшә. Шунысы кызганыч, бу икътисадый кризис бар кешегә дә диярлек тәэсир итә – байларның талап җыйган миллионнары дөрләп янса, бәяләр арту сәбәпле, ярлыларның соңгы тиеннәре җилгә оча... Халыкның сатып алу мөмкинлеге кимү сәбәпле, эшләп чыгарылган товар сатылмый, нштиҗәдә, бик күп заводлар ябыла, халык эшсез һәм акчасыз кала. Икътисадый кризис бик нык тетрәнүләргә, бәла-казаларга, зур үзгәрешләргә китерергә мөмкин, чөнки ул һәр кешегә кагыла.

  Рухи кризис та бик куркыныч, чөнки бу хлакның, кешелек сыйфатларының, милләтнең бетә баруын күрсәтә торган күренеш. Әгәр дөньяда, илдә, милләттә, гаиләдә яхшы белән начар урыннарын алыштырса, хәләлне – хәрам, дип, хәрамны исә хәләл дип аңлатсалар һәм шул рәвешле яши башласалар – димәк монда инде рухи кризис һәм монда да эшләр начар тәмамланачак. Кешелек рухи кризисның иң түбән дәрәҗәсенә төшеп, иң пычрак гамәлләр кыла башлаганда, Аллаһы Тәгалә бу кавемне төзәтергә үзенең пәйгамбәрләрен һәм китапларын җибәрә торган булган. Хәзер инде киләсе пәйгамбәрләр килеп бетте, иңәсе китаплар иңде, әйтеләсе сүзләр әйтелде, ә кешелекнең күпчелек өлеше һаман шул җаџилият юлында кала бирә... 

  Медицинада кризис хәле, дип, кешенең яшәү белән үлем арасындагы хәле әйтелә, ягъни, авыру я үлеп китә, я терелә башлый. Бүген дөнья өстенә ыжгырып килгән кризис та шуны хәтерләтә – я күпчелек бу хәлләрне күтәрә алмаячак, я кешелек тәүбәгә килеп, яңача яши башлаячак. Чөнки бу кризис кешелекне бөтен яктан чорнап алган – һәм сәяси, һәм икътисадый, һәм рухи өлкәләрдә эшләр бик начар тәмамланырга мөмкин. Чөнки кризис ул – ялган һәм ялгыш яшәүнең ачы нәтиҗәсе, бу ялгышларны төзәтми торып, дөнья кризис баткаклыгыннан чыга алмаячак. 

  Ни кызганыч, кризисның өскә килүенә һәркем диярлек өлеш кертте. Дөнья халкының бер өлеше бары тик акцияләр һәм процентлар хисабына яши башлады, бер өлеше исә үз мөмкинлекләрен чамаламыйча, муеннан бурычка, ягъни, кредитка кереп батты. Россия да шушы юлдан китте, соңгы ун елда йөзләгән банклар бары тик процент хисабына, миллионлаган кешеләр бары тик кредит хисабына яши башладылар. Ягъни, банклар арттырып алу исәбе белән теләсә кемгә кредит бирделәр, ә кешеләр ябырылып кредит ала башладылар, нәтиҗәдә, үз ихтыярлары белән бурычка кереп баттылар. Хәзер иң авыр хәл менә шуларныкы булачак, банклар, исән калу өчен, процентны тагы да арттырачак, ә эшсез калган яки завод-оешмалары туктап торган кешеләр бу акчаны банкларга кире кайтарып бирә алмаячаклар. Бу исә суд процесслары башланып, бурычыңны йорт-җиреңне, мал-туарыңны сатып түләргә кала, дигән сүз. Узган гасырның утызынчы елларында Америкада шушындый кризис башлангач, бар байлыгын югалткан һәм бурычын түли алмаган кешеләр күпләп үз-үзләренә кул салганнар иде. Мондый хәлләр бүген Россиядә дә күзәтелә. 

  Коръәндә “Аллаһ риба белән кергән малны һәлак итә”, диелгән. /”Бакара” сүрәсе, 276 аять./ Риба - ягъни, биргәннән арттырып алу, процентын күтәрү, дигән сүз. Кеше элек тә бер-береннән бурычка алып торган, әмма иманлы кешеләр моның өчен биргәннән арттырып сорамаган. Хәзер исә күпләр җиңел генә банктан кредит алалар да, үзләре үк рибага юл ачалар. Әле бер генә түгел, берничә әйберне берьюлы кредитка алалар – квартирадан башлап, чит ил машинасы, суыткыч, кесә телефоннарына кадәр кредитка алына. Һәм аны соңыннан банкларга 15-20 проценты белән арттырып түли. Аена 4-5 мең сум хезмәт хакы алган кешеләр бүген әнә шундый кредит-риба пәрәвезе белән чорнап алынган, кешеләр үз теләкләре белән банклар корган тозакка төшкәннәр һәм хәзер аннан ничек чыгарга белмиләр. Югыйсә, “Юрганыңа карап аягыңны суз” , дигән мәкалне истә тотып, чамаң хәленчә генә яшәргә кирәк тә бит! Юк шул, һәрберсенең тиз генә коттеждда яшисе, иномаркада җилдерәсе, Дубайларда ял итәсе килә, муеннан бурычка бата-бата, вакытлыча шуңа ирешәләр дә. Һәм моның өчен соңыннан гомерләре белән түлиләр.

  Кешеләрнең банкаларда акчаларын процент арттыру нияте белән саклаулары да шушы ук риба хисабына керә. Ягъни, ул акчаларның барыбер бәрәкәте булмаячак, чөнки Коръәндә “Әгәр риба белән мал алудан туктамасагыз, ул вакытта яхшы белегез! Аллаһуның һәм расүлнең сезгә каршы сугышуларын үзегезгә лазем иткән буласыз”, диелә. /”Бакара” сүрәсе, 279 аять./ Ягъни, тыелганын белә торып процент хисабына яшәүче кешегә каршы Аллаһ Үзе сугыш ачачак! Бәндә өчен моннан да куркыныч нәрсә була аламы?! Бүгенге көндә тиз һәм күп акча эшләү нияте белән төзелгән пирамидаларның җимерелеп төшүләре, кешеләрнең мал-мөлкәтсез, йорт-җирсез урамда калулары шушыны исбатламыймыни? Халыкны алдап ул акчаларны җыючыларның да байлыгы чит ил банкларында коры кәгазьгә әйләнеп калды, таланучылары да ыштансыз калды, кыскасы, барысы да алданды, чөнки Аллаһны алдап, аңа каршы китеп, бәхетле булырга теләгәннәр иде...

  Россиядә, шул исәптән Татарстанда да, Аллаһ тыйган тагы бер гамәл бик тирән тамыр җибәргән, ул – ришвәтчелек, ягъни, взятка алу һәм бирү. Әлбәттә, моны закон да тыя, әмма ил баштан алып, нигезенә кадәр ришвәттә утыра, моның шулай икәнлеген һәркем белә. Бу илдә министр-депутат урыннынан башлап, студент билетына кадәр барысы да диярлек сатып алына, зур исемнәр, дан-дәрәҗәләр сатыла, суд карарлары сатып алына, эшмәкәрлек ришвәт төртеп кенә бара... Ришвәтчелек, кода-кодагыйлык иманлы кешеләргә, чын талантларга үсәргә ирек бирми, аларны аяк астында, наданнарның ишек төбендә калдыра. Әлбәттә, мондый илнең, мондый тайгак юлдан киткән җәмгыятьнең киләчәге юк, һәм ул үзеннән-үзе кризиска килеп керә. 

  Әмма кризисның иң зур, иң куркынычы әхлак өлкәсендә күзәтелә. Монда инде дөньяның асты өскә килгән, яхшы белән начар урыннарын алыштырган, ясалма, гайре табигый тормыш бар көченә җәмгыятькә үтеп кергән. Монда зина – мәхәббәт, дип, җинаять – батырлык дип, алдау – осталык дип атала, монда азгынлык һәм оятсызлык “ комплексызлык” дип, шулар белән ризалашу – “толенрантность” дип йөртелә. Ил һәм җәмгыять шушы хәрам гамәлләргә ияләнде, шулар турында әсәрләр языла, фильмнар төшерелә, спектакльләр куела һәм шул “культура” битлеге астында кешеләргә күрсәтелә. Бу илдә аракы дәрья урынына ага, һәр гаиләдә диярлек сәрхүш яки наркоман яшәп ята, хатын-кызлар зина кылып, акча эшли, уйнаштан туган балаларны чүплеккә ыргыталар, картлар һәм балалар йортлары ятимнәр белән тулы... Татарстан телевидениесен җирәнмичә карый торган түгел – бөтен экран шәрә артистлар, чишенеп ташлаган татар хатын-кызлары белән тулы! Казан шәһәрен төнге клублар, отышлы уен йортлары, фахишәләр басып киткән... Нәрсә, бу – кризис түгелме?! Бу – иң куркыныч, иң шәфкатьсез, иң бетергеч кризис, чөнки ул җәмгыятьтәге кешелек сыйфатларын, әхлакны, иманны үтерә, юк итә. Башка кризислар менә шушы рухи, әхлакый кризисның нәтиҗәсе бит инде ул! Аллаџы Тәгалә бу хакта Коръәндә кат-кат кисәтә бит:

  “Кешеләрнең кылган фәхеш, хәрам эшләре сәбәпле җир өсте вә диңгезләр өсте бозылды, Аллаһудан җәза йөзеннән каты ачлык, йогышлы каты чирләр заһир булды – кылган бозык эшләренең бәгъзе гөнаһларына дөньяда ук газапны татытмаклыгыбыз өчен, шаять, бозыклыктан яхшылыкка кайтырлар, иман китереп һәм тәүбә итеп, төзәлеп мөселман булырлар.” /”Рум” сүрәсе, 41 аять./

  Димәк, бу кризис дигәннәре дә Аллаһтан җәза һәм сынау икән – ялгыш яшәгән өчен, гөнаһлар өчен, хәрам тормыш өчен... Кешелекне алда зур тетрәнүләр, зур үзгәрешләр көтә, кемдер – малсыз, кемдер җансыз да калырга мөмкин. Һәркем бу хәлләрдән ачы гыйбрәт алырга һәм үз тормышына бәя бирергә, анализ ясарга тиеш. Иманлылар бу хәлләрдн иманлары тагы да ныгып чыгар, чөнки алар тәкъдирнең яхшысы да, начары да Аллаһтан икәнлеген яхшы беләләр. Яхшысы – өйзәнең яхшылыкларың өчен, начары – кылган начарлыкларыћ өчен... Ә имансызлар исә бу кризистан тагы да имансызланырга, рәхимсезләнергә мөмкиннәр, шуңа күрә, бүгеннән үк җинаятьләр саны, талаулар артканлыгы күренә. Шуңа күрә безгә, мөселманнарга, татар халкына вәзгыятьне яхшы аңлап, бу хәлләрдән гыйбрәт һәм дәрес алып, тәшвишкә бирелмичә, бер-беребезгә ярдәм итеп бу авыр чорны уздырып җибәрергә кирәк булачак. Чөнки барысы да Аллаһы Тәгалә кулында, ә ул Үзенә буйсынганнарга, Ул кушканча яшәгәннәргә ярдәм итәчәк. Чөнки Коръәндә әйтелгән: 

  “Ий мөэминнәр, сезгә ирешкән бәла-казалар вә кайгылар үзегез кәсеп иткән гөнаһларыгыз сәбәпледер, шулай булса да Аллаһ гөнаһларыгызның күбрәген гафу итәдер.” /”Киңәш” сүрәсе, 30 аять./

  Әмма без үзебез яхшы якка үзгәрми торып, Аллаһ безнең тормышыбызны яхшы якка үзгәртмәячәк:

  “Аларга бу газап шул сбәпледер: Аллаһ бер кавемгә биргән нигъмәтен үзгәртми, ул кавем үзләрен үзгәрткәнгә чаклы.” /”Табыш” сүрәсе, 53 аять./

  Бу бер татар халкына гына түгел, бөтен кешелек җәмгыятенә кагыла, чөнки Коръән бөтен дөнья өчен иңгән. Кризисның кара канатлары бүгенге көндә мөселман илләренә генә кагылмый, калганнарын тигезләп килә. Әлбәттә, һәр ил, һәр халык, һәр кеше бу хәлләрдән үзенчә чыгарга, үзенчә исән калырга тырышачак. Әмма кризистан чыгуның юлы бер генә – хәләл юл белән, гадел яшәү. Аллаһ кушканча яшәү. Нинди шартларда да, КЕШЕ булып калу, КЕШЕ булып яшәү... Һәм кешелек, шул исәптән, татар халкы да шул вакытта гына исән калачак, бәхетле булачак. 

  Фәүзия Бәйрәмова,

  Татар халкыныћ Милли Мәҗлес рәисе. 
 


  2009 ел, 2 гыйнвар.

яңа китабы

Фәүзия Бәйрәмованың яңа китабы


  Узган елнын соңгы көннәрендә Казанда язучы-галим, җәмәгать эшлеклесе Фәүзия Бәйрәмованың “Туран Иле” дип аталган яңа китабы басылып чыкты. 336 биттән торган бу калын китапка аның соңгы елларда язылган фәнни-популяр язмалары тупланган, алар барысы да татар тарихына, милләтебезнең бүгенге тормышына карый. Бу хезмәтләрне язар өчен Фәүзия Бәйрәмова күп тапкырлар Себердә, Идел-Урал төбәкләрендә, Кавказ якларында, Төркиядә һәм Алманиядә һәм татарлар яшәгән бик күп җирләрдә булды, Казан, Петербург, Екатеринбург, Тубыл, Омски, Анкара, Мюнхен архивларында эшләде, милләттәшләребез белән йөзләгән очрашулар уздырды. Алай да, китапка кергән язмаларның күпчелеге Себер турында, китапның исеме дә аның борынгы атамасы буенча “Туран Иле” дип куелган, анда борынгы татар тарихы турында өр-яңа мәглүматлар бирелгән. Заманында Скифия, Тартария, Туран Иле дип йөртелгән Себер җирләренең төп татар туфрагы булганлыгын тарихчы Фәүзия Бәйрәмова күп санлы тарихи чыганаклар, археологик казылмалар, себер татарлары арасында яшәп килгән халык авыз иҗаты мисаллары буенча исбат итә.
  Себер турындагы язмалардан тыш, китапка “Кафтау итәгендә татарлар” /Карачай-Черкәс республикасы һәм Ставрополь крае/, “5 мең еллык Ахун һәм Аркаим” /Башкортстан һәм Чиләбе өлкәләре/, “Патша курганы һәм Татар тарихы” /Самара өлкәсе/, “Татар Караболагы – 50 ел үлем кочагында” /Чиләбе өлкәсе/, “Төркия: шәһәрләр һәм шәхесләр”, “Төркиядә татар авылы” /Төркия/, “Урал тауларында кырык сырт” /Магнитогорски/, “Утта яндырылган татар хатыны” /Екатеринбург/ һәм башка хезмәтләр кертелгән. Шунысын да әйтергә кирәк, бу Фәүзия Бәйрәмованың моңа кадәр басылып чыккан “Таралып яткан Татар Иле”, “Алтын Урдам – Алтын Җирем” дип аталган китапларының дәвамы булып тора, шушы темага язылган тулы бер циклны тәшкил итә.
  “Туран Иле” китабы 1000 данәдә дөнья күрде, тиржның бер өлеше Бөтендөнья татар конгрессы аша төбәкләрдәге милләттәшләребезгә бушка таратылачак, бер өлеше Чаллы шәһәренең татар китап кибетләрендә сатылачак.

  Тарихи-мәдәни мирас фондыныћ матбугат үзәге.

  2009 ел, 1 гыйнвар.

Вот первая часть.